کد مطلب:312219 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:333

حامل اللواء، صاحب اللواء (پرچمدار، علمدار)
مورخان گفته اند كه پرچم لشكر حسین (ع) بر دوش عباس (ع) بود و آن حضرت پرچم سپاه خود را به برادرش عباس سپرد [1] .

«لواء» در فرهنگ عرب همان درفش، پرچم و علم لشكر است [2] .

پرچم در جنگ های عرب نقشی اساسی داشته است. آرایش لشكر بر اساس محوریت پرچم بوده و نیز پرچم نشانه ی تمایز جبهه ی دوست از سپاه دشمن به شمار می آمده است. پرچم به حركت های تهاجمی لشكر جهت می داده و عامل بسیار مؤثر در تقویت روحیه و ثبات و پایداری لشكریان محسوب می شده است. برافراشته بودن پرچم تأثیر روانی در تضعیف جبهه ی مقابل داشته و نیز یادآور پیروزی ها و افتخار های گذشته و ایجاد انگیزه در جنگجویان بوده است.

پس از اسلام نیز نقش پرچم در نبردهای مسلمانان همین گونه بوده است. افزون بر آن صاحبان لوا (پرچمداران) باید از ویژگی هایی همانند شجاعت، پایداری، استقامت و شاخص بودن در ایمان و جهاد، برخوردار بوده باشند. این نكته از گذری كوتاه در



[ صفحه 40]



تاریخ جنگ های صدر اسلام به خوبی به دست می آید.


[1] مقاتل الطالبيين، ص 89 و 90؛ بحارالانوار، ج 45، ص 39؛ الكامل، ج 4، ص 59؛ تاريخ الطبري، ج 4، ص 320؛ مناقب آل ابي طالب، ج 4، ص 100 و 108.

[2] بنگريد به: تاج العروس؛ المنجد، ماده ي «لوو»؛ فرهنگ معين، ذيل «درفش».